Αντίσταση στη νέα τάξη πραγμάτων

Χριστός Ανέστη !

Ο αιώνας που ζούμε μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ο αιώνας της νέας τάξης πραγμάτων.  Κύριο χαρακτηριστικό του οι τεχνητές κρίσεις παγκόσμιας εμβέλειας.  Η καταστροφή των δίδυμων πύργων στην Νέα Υόρκη το 2001 σηματοδότησε την αρχή μιάς νέας εποχής κατά την οποία η προσπάθεια επιβολής της παγκόσμιας διακυβέρνησης έχει ενταθεί.  Μιάς εποχής κατά την οποία οι συνωμότες εγκέφαλοι της παγκόσμιας διακυβέρνησης επέλεξαν να αυξήσουν την αποσταθεροποίηση του διεθνούς συστήματος και των επί μέρους κρατών που το συνθέτουν και να κορυφώσουν την πρόκληση φόβου και πανικού αποδομώντας τις ΗΠΑ, την κορωνίδα των δημοκρατικών πολιτευμάτων και του καπιταλιστικού συστήματος.  Η καταστροφή των δίδυμων πύργων επέφερε πρωτοφανή αύξηση των μέτρων ασφαλείας στις διεθνείς μετακινήσεις και αντίστοιχο περιορισμό των ελευθεριών των πολιτών παγκοσμίως.

Η κατάρρευση της Goldman Sachs, μίας εκ των κορυφαίων παγκοσμίως επενδυτικών τραπεζών, το 2008 προκάλεσε δεύτερο ισχυρό ράπισμα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην παγκόσμια οικονομία στέλνοντας το μήνυμα ότι η παραδοσιακή τραπεζική που μέχρι τότε αποτελούσε τη ραχοκοκκαλιά της παγκόσμιας οικονομίας είναι επισφαλής.  Η κατάρρευση της Goldman Sachs προκάλεσε τεράστια οικονομική κρίση και αβεβαιότητα παγκοσμίως και επέφερε πρωτοφανή αύξηση στους ελέγχους των τραπεζικώς συναλλατομένων νομικών και φυσικών προσώπων και περιόρισε τις ελευθερίες τους παγκοσμίως.

Η υγειονομική κρίση του κορωνοιού που ξέσπασε το 2020 ήταν το τρίτο δυνατό χαστούκι στις ΗΠΑ και γενικότερα στον δυτικό πολιτισμό αφού οι κυβερνήσεις τους φάνηκαν ανάξιες να διαχειριστούν ένα σχετικά ακίνδυνο κορωνοιό αφού τα μέτρα που έλαβαν προκάλεσαν τεράστιες οικονομικές και κοινωνικές καταστροφές, πολύ μεγαλύτερες από αυτές που αποσόβησαν. Τα μέτρα για αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης προκάλεσαν πρωτοφανή ακρωτηριασμό βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και μαζική πλύση εγκεφάλου λόγω παραπληροφόρησης σε πολλές χώρες του κόσμου.

Οι πιο πάνω παγκόσμιες κρίσεις συνοδεύτηκαν με δεκάδες τοπικές κρίσεις σε διάφορα μέρη του πλανήτη που είχαν ως στόχο την αποσταθεροποίηση των κρατών και την αφαίμαξη του πλούτου των χωρών από ένα μικρό αριθμό ολιγαρχών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.  Σε αυτές περιλαμβάνονται μερικές στην Κύπρο όπως το κούρεμα καταθέσεων, η διάλυση της Λαικής Τράπεζας, η επιβολή μνημονίου, η κατάρρευση της Συνεργατικής Κεντρικής Τράπεζας, το ξεπούλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε διεθνή γεράκια, η πώληση κυπριακών διαβατηρίων σε διεθνείς εγκληματίες και άλλα.

Προβλέπεται ότι οι τεχνητές κρίσεις της παγκόσμιας ολιγαρχίας θα αυξηθούν τα επόμενα χρόνια τόσο σε συχνότητα όσο και ένταση.  Οι προαναφερθείσες κρίσεις έχουν καταστρέψει σε μεγάλο βαθμό τον οικονομικό, κοινωνικό, υγειονομικό, εκπαιδευτικό, διατροφικό και πολιτιστικό ιστό των πλείστων κρατών του διεθνούς συστήματος και έχουν καταστήσει τους πολίτες ιδιαίτερα ευάλωτους σε νέες προσβολές.

Οι επιτυχίες της παγκόσμιας ολιγαρχίας επιτεύχθηκαν λόγω της ικανότητάς της να ελέγξει με εκβιαστικά μέσα τις κυβερνήσεις και τις κομματικές ηγεσίες των διαφόρων χωρών. Αυτό αφορά και την πατρίδα μας την οποία για δεκαετίες κυβερνούν τα ίδια συστημικά κόμματα τα οποία έχουν μετατραπεί σε εστίες διαφθοράς και ενεργούν ως συμμορία.

Πολλοί λαοί έχουν αντιληφθεί το βρώμικο παιγνίδι των εγκεφάλων της παγκόσμιας διακυβέρνησης και ξεκίνησαν την αποδόμηση των παραδοσιακών διεφθαρμένων κομμάτων και πολιτικών και την εκλογή νέων.

Οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές προσφέρουν μοναδική ευκαιρία για την επιβαλλόμενη αλλαγή.  Από όλα τα πολιτικά κόμματα και σχήματα, μόνο η ΠΝΟΗ ΛΑΟΥ είναι ιδεολογικά ταγμένη ενάντια στη νέα τάξη πραγμάτων, αποκαλύπτει τα δαιμονικά της σχέδια και έχει σχέδιο για ανάσχεσή τους.  Τα άλλα κόμματα τυρβάζουν περί πολλά.  Ως εκ τούτου, επιβάλλεται όπως η ΠΝΟΗ ΛΑΟΥ εκπροσωπηθεί στη νέα βουλή ώστε να ενημερώνει έγκυρα και έγκαιρα τους πολίτες για τις προσβολές της παγκόσμιας ολιγαρχίας και να αντιστέκεται σε αυτές.  Προσευχόμαστε αυτό να γίνει πραγματικότητα την ερχόμενη Κυριακή.

Θαύμα ή απάτη ;

Χριστός Ανέστη !

Τις τελευταίες 15 μέρες παρατηρείται μία εντυπωσιακή βελτίωση στα επιδημιολογικά δεδομένα που δημοσιεύει το Υπουργείο Υγείας της Κυπριακής Δημοκρατίας σε αντίθεση με τις αμέσως προηγούμενες 15 μέρες κατά τις οποίες είχε παρατηρηθεί αισθητή επιδείνωση.  Η βελτίωση αφορά τους πλείστους επιδημιολογικούς δείκτες (ποσοστό θετικότητας, ενδονοσοκομειακοί ασθενείς, ασθενείς ΜΕΘ, διασωληνωμένοι) πλην των θανάτων οι οποίοι κυμαίνονται περίπου στα ίδια επίπεδα.

Σύμφωνα με το Υπουργείο Υγείας, η βελτίωση οφείλεται σε 2 βασικούς λόγους.  Πρώτον, στον εγκλεισμό και στα αυστηρά περιοριστικά μέτρα που υιοθετήθηκαν κατά την περίοδο των εορτών του Πάσχα μέχρι τις 9 Μαίου 2021 και δεύτερον στην αύξηση των εμβολιασμών.  Η διατήρηση των θανάτων στα ίδια επίπεδα δεν έχει σχολιαστεί.  Αντ’ αυτού, με μία παράδοξη και ανεξήγητη απόφαση του Υπουργείου Υγείας, σταμάτησε η κατηγοριοποίηση των θανάτων των φορέων του κορωνοιού μεταξύ εκείνων που έχουν ιστορικό εμβολιασμού και των υπολοίπων.  Αυτή η απόφαση βρίθει συνομοσιολογικών εξηγήσεων τις οποίες θα αντιπαρέλθω σε αυτό το άρθρο.

Την Δευτέρα 10 Μαιου 2021, πρώτη μέρα χαλάρωσης των περιοριστικών μέτρων, είδαμε τους ξέφρενους πανηγυρισμούς πολλών χιλιάδων οπαδών της Ομόνοιας χωρίς την τήρηση κανενός μέτρου προστασίας κατά της μετάδοσης του κορωνοιού.  Οι εν λόγω πανηγυρισμοί είχαν εξαγγελθεί μέρες πρίν αλλά η κυβέρνηση έκρινε ότι δεν χρειαζόταν να επεκτείνει τα περιοριστικά μέτρα κατά 1-2 μέρες ώστε να τα αποφύγει.

Την επαύριο των πανηγυρισμών, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέβη σε μία καθόλα προκλητική και εξωφρενική δήλωση με την οποία δικαιολόγησε το φαινόμενο ως φυσιολογικό λόγω των 11 ετών που πέρασαν από την προηγούμενη κατάκτηση πρωταθλήματος της συγκεκριμένης ομάδας !!!

Η προκλητική και εξωφρενική δήλωση του Προέδρου προκάλεσε την αγανάκτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού για διαφορετικούς λόγους.  Πρώτον λόγω των τεράστιων οικονομικών, κοινωνικών και ψυχολογικών συνεπειών που προκλήθηκαν από τα αυστηρά περιοριστικά μέτρα του τελευταίου 14μήνου οι οποίες ίσως να έπεφταν στο κενό.  Δεύτερον , λόγω της εμφανούς ιεράρχησης των πανηγυρισμών μιάς μικρής μερίδας του πληθυσμού πάνω από τους εορτασμούς της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών για την μέγιστη εορτή της Ορθοδοξίας, την Ανάσταση του Κυρίου λίγες μέρες προηγουμένως.

Έχουν παρέλθει 10 μέρες από τότε που έγιναν οι πανηγυρισμοί και κατά παράδοξο τρόπο τα κρούσματα κορωνοιού όχι μόνο δεν αυξήθηκαν αλλά αντίθετα συνεχίζουν την «εκπληκτική» πτωτική τους πορεία.

Κατά κάποιους, αυτό οφείλεται σε Θεία παρέμβαση λόγω της εορτής του Πάσχα.  Ο Θεός λυπήθηκε το λαό Του, εισάκουσε τις παρακλήσεις κληρικών και πιστών λαικών και παρενέβη για να λυτρώσει τον λαό από τον λοιμό.

Κατά κάποιους άλλους, το φαινόμενο οφείλεται σε ανθρώπινη απάτη των κυβερνώντων και των παρατρεχάμενων τους επιδημιολόγων οι οποίοι θέλησαν προεκλογικά να επιδείξουν λαμπρή νίκη επί της «πανδημίας» ώστε να χρυσώσουν το χάπι της καταστροφής που επέφεραν τα άστοχα μέτρα τους και η ευρύτερη διακυβέρνηση Αναστασιάδη.

Παρόλο που πιστεύω στα θαύματα, σε αυτή την περίπτωση έχω την εντύπωση ότι μάλλον πρόκειται για απάτη.  Βασικός λόγος αυτής της αντίληψής μου, είναι το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας, όπως και ο υποφαινόμενος, είχαμε προβλέψει αυτή την εξέλιξη, χωρίς βεβαίως να διαθέτουμε κάποιο προφητικό χάρισμα.

Χωρίς, επαναλαμβάνω, να διαθέτω οποιοδήποτε προφητικό χάρισμα, απλά στηριζόμενος στο ιστορικό των κυβερνώντων, τολμώ να προβλέψω ότι σύντομα θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται στοιχεία που θα αποδεικνύουν τόσο την συγκεκριμένη απάτη όσο και πολλές άλλες απάτες που συντελέστηκαν το τελευταίο 14μηνο σε σχέση με την υγειονομική κρίση του κορωνοιού. Αυτό βέβαια δεν θα ιδρώσει τα αυτιά των κυβερνώντων αφού έχουμε συνηθείσει την αναισθησία τους. Εκτός βέβαια αν στις 30 Μαίου ο λαός αποφασίσει να αλλάξει την ροή των πραγμάτων.  Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι η Ελεγκτική Υπηρεσία θα εντοπίσει ενδιαφέροντα στοιχεία που θα δικαιολογήσουν τον διορισμό άλλης μίας ερευνητικής επιτροπής. Ίδωμεν.

Η κακοδιαχείριση της υγειονομικής κρίσης

Χριστός Ανέστη !

Τους τελευταίους 14 μήνες ο κυπριακός λαός, όπως και οι πλείστοι λαοί του κόσμου, ζει πρωτόγνωρες στιγμές λόγω της υγειονομικής κρίσης που ξέσπασε τον Δεκέμβριο 2019 στην επαρχία Γιουχάν της Κίνας και 3 μήνες αργότερα μεταδόθηκε στην πατρίδα μας, στην υπόλοιπη Ευρώπη και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.

Κατά το διάστημα που έχει μεσολαβήσει από το ξέσπασμα της πανδημίας έχει κυκλοφορήσει τεράστιος όγκος πληροφοριών ο οποίος επιτρέπει την εξαγωγή πολλών ασφαλών συμπερασμάτων ως προς τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου κορωνοιού καθώς και τα μέτρα που λήφθηκαν για αντιμετώπισή του. 

Σε αντίθεση με τα ΜΜΕ τα οποία στις πλείστες χώρες του κόσμου παρουσίαζαν μία μονόπλευρη εικόνα τόσο της κρίσης όσο και της ενδεικνυόμενης στρατηγικής για διαχείρισή της, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης επέτρεψαν την ελεύθερη διάχυση τεράστιου όγκου πληροφοριών και απόψεων, μεταξύ των οποίων και αυτές παγκοσμίου φήμης έγκριτων επιδημιολόγων, ιατρών, βιολόγων, ψυχολόγων, κοινωνιολόγων και άλλων.  Από την παρακολούθηση αυτής της πληροφόρησης και της αντιστοιχισής της στα όσα έχουμε ζήσει τους τελευταίους 14 μήνες στην Κύπρο, τολμώ να καταθέσω τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Πρώτον, κατά παράδοξο, πρωτοφανή και επιστημονικά ανεξήγητο λόγο, οι κυβερνήσεις πολλών χωρών συμπεριλαμβανομένων της Κύπρου και της Ελλάδας, υιοθέτησαν την στρατηγική της καθολικότητας αντί της στόχευσης και εξατομίκευσης, τόσο στα περιοριστικά μέτρα, όσο και στα τέστ αλλά και στον εμβολιασμό.  Αυτό αφενός άφησε ευάλωτες ομάδες (π.χ. γηροκομεία) απροστάτευτες και αφετέρου επέφερε καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, στην ψυχική υγεία, στην παιδεία και πολλούς άλλους τομείς του δημόσιου βίου και προκάλεσε πρωτοφανείς αντιδράσεις ως προς την καταπάτηση βασικών ελευθεριών των πολιτών.

Δεύτερον, σε μερικές χώρες όπως η Κύπρος και η Ελλάδα, υποβαθμίστηκε η σημασία της πρωτοβάθμιας υγείας (π.χ. προσωπικοί ιατροί, κατοίκον φροντίδα) η οποία θα μπορούσε να απορροφήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την πίεση στα νοσηλευτήρια.

Τρίτον, σε κάποιες χώρες όπως η Κύπρος, υποτιμήθηκε η τεράστια σημασία του ανοσοπιοητικού συστήματος ως ζωτικού παράγοντα πρόληψης, ήπιας νόσησης και γρήγορης θεραπείας και αγνοήθηκε η τεράστια σημασία του ψυχολογικού παράγοντα σε σχέση με το ανοσοποιητικό σύστημα, ο οποιος σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες στις ΗΠΑ, Γαλλία και αλλού ήταν ο πλέον επιβαρυντικός παράγοντας των θανάτων από την νόσο.

Τέταρτον, στην Κύπρο και στην Ελλάδα αγνοήθηκαν οι θεραπευτικές αγωγές κάποιες εκ των οποίων (π.χ. μονοκλονικά αντισώματα) στα πρώτα στάδια της νόσου έχουν πολύ υψηλά ποσοστά γρήγορης ανάρρωσης και κυκλοφορούν ευρέως στις πλείστες χώρες τις Ευρώπης εδώ και μήνες.

Πέμπτον, τις περιόδους ύφεσης των επιδημιολογικών δεδομένων δεν λήφθηκαν αποτελεσματικά μέτρα για ενίσχυση των νοσοκομειακών και άλλων υποδομών απαραίτητων για διαχείριση των νοσούντων.

Έκτον, κάποια από τα μέτρα που υιοθετήθηκαν στην Κύπρο και στην Ελλάδα ήταν εντελώς παρανοικά, κλόνισαν την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις αρχές και προκάλεσαν αντιδράσεις που προκάλεσαν ακριβώς το αντίθεο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο..

Έβδομον, δεν λήφθηκε καθόλου υπόψη το θρσκευτικό φρόνημα των πιστών αφού κατά τις περιόδους των μέγιστων εορτών της ορθοδοξίας επιλέγηκε να εφαρμοστεί αυστηρός εγκλεισμός και απαγορευτικά μέτρα συμμετοχής στις λατρευτικές συνάξεις.

Όγδοον, στην Κύπρο φιμώθηκαν με προκλητικό τρόπο έγκριτοι επιδημιολόγοι και άλλοι ειδικοί που διαφωνούσαν με την διαχείριση της κυβέρνησης προκαλώντας έντονα αισθήματα αντίδρασης.

Ένατον, το μικρό μέγεθος της Κύπρου συνέβαλε στην αποκάλυψη αρκετών περιπτώσεων στις οποίες εφαρμόστηκε πλασματική στατιστική παρέμβαση για παραποίηση των επιδημιολογικών δεικτών ούτως ώστε να δικαιολογείται η αυστηροποίηση ή χαλάρωση των μέτρων.

Δέκατον, επιχειρήθηκε η εξαναγκαστική μαζική ώθηση των πολιτών προς τον εμβολιασμό χωρίς επαρκή αντικειμενική ενημέρωση των πιθανών προβλημάτων παρόλο που σε ηλικίες κάτω των 50 ετών η θνητότητα και οι επιπλοκές δεν δικαιολογούν τον εμβολιασμό.

Τα πιο πάνω καταδεικνύουν την αποτυχία της κυπριακής κυβέρνησης να διαχειριστεί αποτελεσματικά την υγιειονομική κρίση. Παρόμοιες αποτυχίες υπήρξαν πολλές στην διαχείριση των σοβαρών κρίσεων που αντιμετώπισε η πατρίδα μας την τελευταία δεκαετία.  Οι κυβερνήσεις Αναστασιάδη – ΔΗΣΥ και Χριστόφια – ΑΚΕΛ όχι μόνο απεδείχθησαν ανίκανες να διαχειριστούν σοβαρές κρίσεις αλλά κατάφεραν να δημιούργησουν εκ του μηδενός αρκετές όπως την οικονομική, την τραπεζική, τη θεσμική και αυτή του προγράμματος πολιτογραφήσεων.  Σίγουρα, «η κρίση θέλει ηγέτη».   

Η βελούδινη δικτατορία των τεχνητών αδιεξόδων

Χριστός Ανέστη !

Την τελευταία εικοσαετία ο λαός μας, όπως και πολλοί άλλοι λαοί της υφηλίου, βιώνει μία κλιμακούμενη, προσχεδιασμένη και καλά οργανωμένη πρόκληση πλασματικών κρίσεων και τεχνητών αδιεξόδων εκ μέρους του πολιτικού καταστημένου τα οποία αποσκοπούν στην επιβολή αντιλαικών αποφάσεων που πολλές φορές υπερβαίνουν τα όρια της κοινής λογικής, των δημοκρατικών θεσμίων, των βασικών ελευθερίων, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου και σε κάποιες περιπτώσεις αποτελούν εγκληματικές ενέργειες.

Σε διεθνές επίπεδο, τέτοιες πλασματικές κρίσεις και τεχνητά αδιέξοδα ήταν μεταξύ άλλων η αεροπορική επίθεση κατά των δίδυμων πύργων το 2011 η οποία προκάλεσε τους πολέμους των ΗΠΑ στο Αφχανιστάν (2001) και στο Ιράκ (2003) οι οποίοι κόστησαν τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και την καταστροφή των οικονομιών δεκάδων χωρών και εκατομμυρίων ανθρώπων,  η τεράστια παγκόσμια φούσκα των τοξικών ομολόγων που εκδόθηκαν με βάση τις υποτιθέμενες αξίες ενυπόθηκων επισφαλών στεγαστικών δανείων τη δεκαετία του 2000 που οδήγησε στην κατάρρευση της Αμερικανικής Επενδυτικής Τράπεζας Lehman Brothers, την μεγαλύτερη χρεοκοπία στην παγκόσμια ιστορία, η οποία με την μέθοδο του ντόμινο βύθισε τις πλείστες οικονομίες του κόσμου σε βαθύτατη ύφεση με πρωτοφανείς οικονομικές, κοινωνικές και άλλες συνέπειες.  Ως άλλη μία τέτοια πλασματική κρίση, θεωρείται από πολλούς έγκριτους επιστήμονες η πανδημία του κορωνοιού που βιώνει η ανθρωπότητα τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο, η οποία έχει ρίξει την παγκόσμια οικονομία σε νέα βαθύτατη ύφεση, έχει προκαλέσει ανυπολόγιστα κοινωνικά προβλήματα και τεκτονικές αναταράξεις στα δημοκρατικά θέσμια πολλών χωρών μέσω της επιβολής δραστικών περιοριστικών μέτρων και η οποία λόγω της αναποτελεσματικής διαχείρισης οδήγησε στην πρόκληση τεχνητού αδιεξόδου και τον εξαναγκασμό των πολιτών σε εμβολιασμούς και παραχωρήσεις βασικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Στην Κύπρο, τρανταχτά παραδείγματα αυτών των αντιλαικών αποφάσεων ήταν το Σχέδιο Ανάν (το οποίο ευτυχώς τέθηκε σε δημοψήφισμα και απορρίφθηκε με το συντρηπτικό ποσοστό 76%), το κούρεμα καταθέσεων, η πτώχευση της Λαικής Τράπεζας και στη συνέχεια της Κεντρικής Συνεργατικής Τράπεζας, η ψήφιση από τη Βουλή του νόμου περί εκποιήσεων, το ξεπούλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων σε διεθνή γεράκια, οι συνεχείς παρανοικές υποχωρήσεις προς τις αυξημένες τουρκικές διεκδικήσεις, τα υπουργικά διατάγματα για επιβολή περιοριστικών μέτρων για αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορωνοιού και πρόσφατα η εισαγωγή του coronapass ως εκβιαστικού εργαλείου για επιβολή του εμβολιασμού των πολιτών.

Σε όλες τις προαναφερθείσες περιπτώσεις, όπως και σε πολλές άλλες, το αφήγημα ήταν περίπου το ίδιο.  Τάχατες, δεν υπήρχε άλλη λύση εκτός από αυτήν που πρότειναν οι κυβερνώντες και αν δεν υιοθετείτο τότε τάχατες θα προκαλείτο χάος.  Η τρέχουσα διαφημιστική εκστρατεία υπέρ του εμβολιασμού η οποία τον παρουσιάζει ως τη «μόνη λύση» θυμίζει την επικοινωνιακή εκστρατεία υπέρ του σχεδίου Αναν το 2004 ότι «ήταν η τελευταία ευκαιρία για λύση», το “πιστόλι στον κρόταφο” του Προέδρου Αναστασιάδη το 2013 για επιβολή του κουρέματος καταθέσεων, και τα εκβιαστικά μηνύματα των λοιπών προαναφερθεισών περιπτώσεων.  Αντίστοιχο αφήγημα προβάλλεται σήμερα από το παλαιοκομματικό κατεστημένο όταν αναγκάζεται να αιτιολογήσει την εμμονή του στην αποτυχημένη στρατηγική διαχείρισης του κυπριακού προβλήματος των τελευταίων 47 ετών και στην άρνησή του να προσφύγει σε αναθεώρηση.

Η τακτική της εκτόξευσης εκβιαστικών απειλών χωρίς αξιόπιστα επιχειρήματα και της φίμωσης των διαφωνούντων αποτελεί βασικό εργαλείο των ψυχαναγκαστικών μεθόδων της νέας τάξης πραγμάτων στην προσπάθειά της να προκαλέσει τον φόβο, να σπείρει τη διχόνοια, να ανατρέψει την δημοκρατία, να αποδομήσει τους θεσμούς, να πτωχεύσει τα κράτη, να φτωχοποιήσει τους πολίτες και τέλος να επιβάλει την παγκόσμια δικτατορία χωρίς δυναμική αντίσταση των πολιτών των λαών του κόσμου.

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση η οποία φαίνεται ότι θα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου όταν θα γίνονται πιο ορατές οι συνέπειες των δικατοτορικών μέτρων και θα μεγαλώνει η ομάδα των απλών πολιτών που θα αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και θα συντάσσονται με αυτούς που αγωνίζονται για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των βασικών ελευθεριών, των κρατικών οντοτήτων και ενάντια στην παγκόσμια ολιγαρχία.  Ο δρόμος φαίνεται να είναι μακρύς και δύσκολος.  Στώμεν καλώς και ο Θεός βοηθός.