Οι απανταχού ορθόδοξοι χριστιανοί εορτάζουμε σήμερα το μέγιστο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας μετά τη Γένεση. Την εορτή των εορτών και την πανήγυρι των πανηγύρεων. Την Ανάσταση του Θεανθρώπου, την συντριβή του θανάτου, το εγκαίνιο του παραδείσου, την ανακαίνιση της κτίσης, την πιστοποίηση της αιωνίου ζωής, την έμπρακτη επιβεβαίωση του Θεού για σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Για μας του Κυπρίους Ορθόδοξους Χριστιανούς, η χαρμόσυνος ημέρα της Αναστάσεως έχει πρόσθετη σημασία, αφού αναπόφευκτα προεκτείνουμε την ελπίδα της σωτηρίας προς την μαρτυρική μας πατρίδα.
Η μακραίωνη ιστορία της μικρής μας πατρίδας είναι γεμάτη από μεγάλες δοκιμασίες αλλά και ανεκτίμητες ευλογίες. Ο εκχριστιανισμός της αποτελεί αναντίλεκτα την μέγιστη ευλογία του Θεού προς τον τόπο αφού από τότε που πάτησαν το πόδι τους στην Κύπρο οι Απόστολοι το νησί μετατράπηκε σε εργαστήριο παραγωγής Αγίων οι οποίοι ως Σίμωνες Κυρηναίοι σήκωναν τον σταυρό που εναπόθεταν στους ώμους του λαού οι εκάστοτε κατακτητές.
Τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας διέρχεται μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο. Η δυσκολία αυτή δεν σχετίζεται τόσο με την 45χρονη κατοχή μεγάλου μέρους της από τον Τούρκο κατακτητή, παρά με την πρωτοφανή πνευματική κρίση που τη μαστίζει. Η πνευματική κρίση οφείλεται στην διάβρωση των ιδιαίτερων παραδοσιακών αξιών του λαού μας και στην διείσδυση των ισοπεδωτικών παγκοσμιοποιημένων αξίων του δυτικού κόσμου. Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη, η παράδοση, η ιστορία, η ελληνική γλώσσα, το αρχαιοελληνικό πνεύμα, η αγάπη, η τιμιότητα, η δικαιοσύνη, η φιλοξενία, ο αλτρουισμός, η ανεξικακία και τα άλλα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του λαού μας, έχουν υποσκαφθεί από τις διεθνοποιημένες και έντονα προβεβλημένες από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παγκόσμιες αξίες του υλισμού, του ατομικισμού, της αχαλίνωτης ελευθερίας, του αθεϊσμού και της βίας και κλονίστηκαν από τις κακόβουλες σοκαριστικές και παρανοϊκές «θεραπείες» που οι ξένοι καθοδηγητές μας επέβαλαν για αντιμετώπιση των δήθεν σοβαρών προβλημάτων που οι ίδιοι μας δημιούργησαν.
Τα πρώτα θύματα της πνευματικής κρίσης ήταν οι πολιτικοί και λοιποί άρχοντες οι οποίοι υποτάχθηκαν στο παγκοσμιοποιημένο ολιγαρχικό πνεύμα, χειραγωγήθηκαν και έγιναν πρεσβευτές του. Υποδούλωσαν το λαό εξαγοράζοντας τη συνείδησή του με πελατειακές σχέσεις, προήγαγαν τη διαφθορά, αποδόμησαν το κράτος και τους θεσμούς, κατάκλεψαν τις καταθέσεις, τις μετοχές και τον υπόλοιπο πλούτο του λαού, άνοιξαν το δρόμο για το ξεπούλημα των ιδιωτικών και δημόσιων περιουσιών στα διεθνή οικονομικά αρπακτικά και φτωχοποίησαν μεγάλο μέρος του λαού.
Πολλοί συμπατριώτες μας βίωσαν και συνεχίζουν να βιώνουν απαθώς τα προαναφερθέντα. Η διάβρωση της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης ακρωτηρίασε την σχέση τους με τον Θεό, έκαμψε τις αντιστάσεις τους, ατόνησε την δύναμη της ελπίδας που τους συντηρούσε το αγωνιστικό φρόνημα μέσα από τους αιώνες και τους έριξε σε λήθη, μαρασμό, αδιαφορία και παράδοση. Έτσι, μετατράπηκαν και αυτοί σε όργανα των ξένων ολιγαρχών και των εδώ εκπροσώπων τους.
Εν μέσω αυτής της καταθληπτικής κατάστασης, ο Θεός πρόσφερε στο λαό μας ένα τεράστιο υλικό δώρο το οποίο πέραν του ότι μπορεί να διασφαλίσει την οικονομική ευρωστία του κράτους και του λαού για αιώνες είναι δυνατόν να καταστεί καταλύτης για την απολευθέρωση της πατρίδας μας από τον Τούρκο κατακτητή και την θωράκιση της ανεξαρτησίας του.
Τα πιό πάνω αποτελούν τεράστια πρόκληση για όλους εμάς αφού από την στάση μας θα εξαρτηθεί και ο βαθμός αξιοποίησης του Θείου δώρου. Είναι βέβαιο ότι αν ο λαός συνεχίσει να παραμένει απαθής, το διεφθαρμένο ολιγαρχικό κομματικό κατεστημένο θα το οικιοποιηθεί και θα το επωφεληθεί με τους διεθνείς πάτρωνές του.
Το μέλλον της πατρίδας μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ελπίδα και το αγωνιστικό φρόνημα του λαού μας. Η αποχαύνωση, ο μαρασμός, η αδιαφορία και η απόγνωση δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πατρίδας μας αλλά αυτούς που τα επιβουλεύονται. Έχουμε ευθύνη έναντι των προγόνων αλλά και των απογόνων μας να αγωνιστούμε για αυτό τον άγιο τόπο που μας δώρισε ο Θεός.
Η Ανάσταση του Κυρίου πρέπει να μας γεμίζει με ελπίδα, θάρρος και αγωνιστικότητα. Ο καθένας από εμάς επιβάλλεται να εντρυφήσει στο κοσμοσωτήριο γεγονός της Ανάστασης και να τραφεί από αυτό με ελπίδα. Τότε, θα ξαναγεννηθεί μέσα μας ο πόθος για ελευθερία και αγώνα.
Χριστός Ανέστη !