Οι πυλώνες της στρατηγικής για απεγκλωβισμό από τη ΔΔΟ

 

Βρισκόμαστε ήδη στη μετά ΔΔΟ εποχή.   Η προσάρτηση των κατεχομένων και η διχοτόμηση είναι γεγονός. Αυτό που απομένει είναι η διεθνής αναγνώριση.  Το στρατηγικό σχέδιο για υλοποίηση του οράματος της Τουρκίας για έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου βρίσκεται στο τελικό στάδιο. Τα 40 χρόνια ανούσιων και άκαρπων συνομιλιών πρόσφεραν στην Τουρκία το ποθητό γι΄αυτή αποτέλεσμα.  Η διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία κοροιδεύει το λαό περί συνέχισης των συνομιλιών στη βάση της ΔΔΟ καθότι δεν έχει ούτε την βούληση, ούτε την ικανότητα, ούτε το σχέδιο για να αντιδράσει αποτελεσματικά και να απεγκλωβίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και τους Έλληνες της Κύπρου από το Βρεττανοτουρκικό κεφαλωκλείδωμα. Το βάρος πέφτει στους πολίτες οι οποίοι αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα αντίστασης.

Ο απεγκλωβισμός από τη ΔΔΟ δεν θα είναι εύκολος αφού και οι 7 Πρόεδροι της Δημοκρατίας την είχαν αποδεχτεί και για 4 ολόκληρες δεκαετίες αποτελούσε τη συμφωνημένη βάση για λύση του κυπριακού προβλήματος.  Το εγχείρημα επιβάλλεται να τύχει προσεκτικού στρατηγικού σχεδιασμού ώστε η επίτευξή του να γίνει με τον αποτελεσματικώτερο τρόπο.

Ο πρώτος πυλώνας αυτής της στρατηγικής είναι η εσωτερική νομιμοποίηση.   Ο λαός πρέπει να τοποθετεί άμεσα επ’ αυτού του μέγιστου θέματος μέσω δημοψηφίσματος, δίνοντας ξεκάθαρη εντολή στον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την λοιπή πολιτική ηγεσία.

Ο δεύτερος πυλώνας είναι η διαμόρφωση ολοκληρωμένης εναλλακτικής πρότασης λύσης, εδρασμένης στην διαφύλαξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην πλήρη διασφάλιση των δημοκρατικών αξιών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των βασικών ελευθεριών και του Ευρωπαικού κεκτημένου.  Η οθωμανικής προέλευσης διχοτομική αναφορά σε κοινότητες πρέπει εξαλειφθεί και τα ειδικά δικαιώματα τους πρέπει να αντικατασταθούν από την βασική δημοκρατική αρχή του «ένας άνθρωπος μία ψήφος».

Ο τρίτος πυλώνας είναι η ανάληψη διεθνούς εκστρατείας ενημέρωσης περί της νέας πρότασης και των λόγων που οδήγησαν στην απόρριψη της ΔΔΟ.  Πρέπει να ζητηθεί η ψήφιση αποφάσεων τόσο από τον ΟΗΕ όσο και από την ΕΕ που να ανατρέπουν τις προηγούμενες και να γίνουν προσφυγές στα διεθνή δικαστήρια για καταγγελία της Τουρκίας για τα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει και συνεχίζει να διαπράττει.

Ο τέταρτος πύλώνας είναι βελτίωση της ποιότητας του πολιτεύματος και η προαγωγή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε προηγμένη δημοκρτικά πολιτεία. Πρέπει να εκπονηθεί στρατηγικό σχέδιο για πάταξη της διαφθοράς και της κομματοκρατίας και προαγωγή της διαφάνειας, της διακιοσύνης και της αξιοκρατίας.

Πέμπτος πυλώνας είναι η ενίσχυση της άμυνας και ασφάλειας, με τη δημιουργία Συμβουλίου Κρατικής Ασφάλειας, την επαναφορά του δόγματος ενιαίου αμυντικού χώρου με την Ελλάδα και την διεύρυνσή του με άλλες γείτονες χώρες, την ανάπτυξη περιφερειακού συστήματος ενεργειακής ασφάλειας με τη συμμετοχή μελών του Συμβουλείου Ασφαλείας που δραστηριοποιούνται οικονομικά και στρατιωτικά στην περιοχή και την ανάδειξη της Κύπρου ως περιφερειακού κέντρου σταθερότητας, ανάπτυξης και ασφάλειας.

Έκτος πυλώνας είναι η ενίσχυση της οικονομίας με εξυγίανση του μοντέλου ανάπτυξης και την δικαιότερη κατανομή του εθνικού εισοδήματος.

Έβδομος πυλώνας είναι η θωράκιση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η ενίσχυση του Ελληνορθόδοξου πνεύματος, ώστε να αναγεννηθεί το υπερήφανο αγωνιστικό φρόνημα.

Δεδομένων των διευρυμένων εξουσιών που βρίσκονται συσσωρευμένες στα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας, η υλοποίηση της πιό πάνω στρατηγικής  προυποθέτει την ενεργό εμπλοκή του.   Η προοπτική αυτή φαντάζει απομακρυσμένη αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον για την επόμενη πενταετία.  Παρόλα αυτά, οι πολίτες πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε να εξασκηθεί πίεση στην πολιτική ηγεσία.  Γιατί φωνή λαού, οργή Θεού.

Στρατηγική για απεγκλωβισμό από τη ΔΔΟ

Η Δι-κοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία είναι νεκρή.  Γεννήθηκε τετραπληγική.   Κατέστη κλινικά νεκρή το 2004 αλλά κρατείτο στον αναπνευστήρα της εντατικής του ΟΗΕ από τους γενήτορες, φίλους και θαυμαστές της στην Κύπρο και στο εξωτερικό προσμένοντας το θαύμα.   Το 2017 στο Κρανς Μοντανά απέθανε βιολογικά.

Τόσο η Τουρκία όσο και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης το γνωρίζουν και το διακυρήττουν.  Η Τουρκία ευθαρσώς και δημοσίως, ο Νίκος Αναστασιάδης ακροθιγώς και κατ’ιδίαν.   Ο Πρόεδρος και η διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία δεν τολμούν να ανακοινώσουν το μοιραίο αφού κάτι τέτοιο θα αποδείξει την ανικανότητά τους, θα δώσει τέλος στην πολιτική τους σταδιοδρομία και θα σταματήσει το συμπόσιο που στήθηκε με τη παγκόσμια διακυβέρνηση για αφαίμαξη του πλούτου του κυπριακού λαού (τραπεζών, ακινήτων, υδρογονανθράκων).

Ο κυπριακός λαός υπνώττει ύπνον βαθύ.  Ναρκωμένος από τα απανωτά σόκ που του επέφερε η παγκόσμια διακυβέρνηση  (π.χ. κούρεμα, μη εξυπηρετούμενα δάνεια, οικονομική ανισότητα, ηθική εξαθλίωση, πνευματική νέκρωση, πολιτισμική αποσύνθεση) δεν αντιδρά.  Άγεται ως πρόβατον επί σφαγή στην κάλπη για να ανταμοίψει τους θύτες του για άλλη μία φορά.  Η Τουρκία προχωρεί ακάθεκτη στην επόμενη τακτική κίνηση για υλοποίηση του οράματος και της υψηλής στρατηγικής της για τουρκοποίηση της Κύπρου, όπως αυτά εκπονήθηκαν απο το Γραφείο Ειδικού Πολέμου το 1958 στη βάση των εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ του 1956.

Η προσάρτηση των κατεχομένων και η διχοτόμηση είναι γεγονός. Αυτό που απομένει είναι η διεθνής αναγνώριση.  Αυτή η θλιβερή διαπίστωση επιβεβαιώνει την αποτυχία της «στρατηγικής του καλού παιδιού για εξημέρωση του κακού θηρίου» που ακολουθήθηκε τα τελευταία 40 χρόνια.

Εμείς βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στην Βρετανοτουρκική παγίδα ατέρμονων και άκαρπων συνομιλιών χωρίς καμία προοπτική επιτυχίας.  Η ανικανότητα, το κομματικό και προσωπικό συμφέρον και η έλλειψη αγωνιστικής διάθεσης από την πολιτική ηγεσία έχει μεταμορφώσει  στα μάτια της διεθνούς κοινότητας το κυπριακό πρόβλημα από ένα διεθνές πρόβλημα εισβολής, κατοχής, εποικισμού και εγκλημάτων πολέμου σε μία δι-κοινοτική διαφορά.

Οι παραδοσιακοί θιασώτες της ΔΔΟ παραδέχονται την ακαταλληλότητά της αλλά δικαιολογούν την προσήλωσή τους σε αυτή προφασιζόμενοι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή.

Η αλήθεια όμως είναι ότι υπάρχει εναλλακτική επιλογή.  Εκείνο που δεν υπάρχει είναι πίστη στο Θεό, βούληση, φιλοπατρία, αγωνιστικότητα, ικανότητα και σχεδιασμός.  Οι λίγοι που διαθέτουν αυτά τα χαρίσματα αντιστέκονται. Προσεύχονται.  Επαγρυπνούν.  Συσκέπτονται. Σχεδιάζουν.  Καρτερούν.  Βλέπουν το ένα χέρι του Θεού να χαλά τα σχέδια των ισχυρών της γης και το άλλο να ενδυναμώνει τους συντελεστές ισχύος του κράτους μας.  Βλέπουν το Πνεύμα το Άγιον να μωραίνει τον νεο-σουλτάνο Ερντογάν και να φωτίζει τους μέχρι πρότινος διεθνείς πάτρονές του να τον εγκαταλείπουν και να περιθωριοποιούν την βάρβαρη νεο-οθωμανική Τουρκία.

Εμείς ετοιμαζόμαστε για την ώρα που ο λαός θα ξυπνήσει από το λίθαργο και θα αναζητήσει την αλήθεια.  Την ώρα που θα ψάξει το Θεό, θα αναζητήσει την Ελληνορθόδοξη ταυτότητά του, θα διεκδικήσει τα ανθρώπινα δικαιώματά και τις βασικές ελευθερίες του, θα ξαναβρεί το αγωνιστικό του φρόνημα, θα ανασκουμπωθεί, θα ξεσηκωθεί  και θα επαναστατήσει.  Σχεδιάζουμε τη στρατηγική για απεγκλωβισμό από τη θανατηφόρα ΔΔΟ και τη μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα ελεύθερο, κυρίαρχο, ευρωπαικό, προηγμένο δημοκρατικά κράτος όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοί του να απολαούν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των βασικών ελευθεριών και του ευρωπαικού κεκτημένου σε συνθήκες ασφάλειας, οικονομικής και κοινωνικής ευημερείας.

Μια λάμψη ο άνθρωπος και αν είδες, είδες

Αυτή η μεστή φράση του Οδυσσέα Ελύτη ήταν από τις αγαπημένες του μακαριστού πνευματικού αδελφού, εκλεκτού φίλου και στενού συνεργάτη μου Άντη Χατζηκωστή.  Γι’ αυτό και χαράκτηκε στην μαρμάρινη πλάκα του μνήματος το οποίο φιλοξενεί προσωρινά το άψυχο σώμα του.

Ως να προαισθανόταν το σύντομο της επίγειας ζωής του, βίωνε το νόημα αυτής της φράσης καθημερινά αξιοποιώντας και απολαμβάνoντας την κάθε στιγμή.

Το ανήσυχο πνεύμα του δεν σταματούσε να περιφέρεται μεταξύ των ανούσιων μεριμνών της καθημερινότητας και των πνευματικών αναζητήσεων της αιωνιότητας.

Η αγάπη, η προσήνεια, η οικειότητα, το χαμόγελο και ο αυθορμητισμός δεν του επέτρεπαν να περάσει απαρατήρητος από πουθενά, ενώ τον αναδείκνυαν εύκολα στην κάθε συνάθροιση.

Το ήθος, η ταπείνωση, ο ενθουσιασμός και η διορατικότητα συνέθεταν ένα σπάνιο προφίλ ηγέτη που πολλοί από εμάς θαυμάζαμε προσβλέποντας ότι θα μπορούσε να εξελιχτεί σε ένα νέο Καποδίστρια  που θα μας έβγαζε από το αδιέξοδο του κυπριακού προβλήματος, την απαξίωση της εθνικής αξιοπρέπειας, τη μιζέρια της ηττοπάθειας, το βούρκο της διαφθοράς και τις παθογένειες του ολιγαρχικού παλαιοκομματικού κατεστημένου.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που μοιραστήκαμε τους προβληματισμούς μας για την κατάντια του γένους μας και την αδήριτη ανάγκη για πνευματική ανασυγκρότηση και εθνική αναγέννηση.

Οι πνευματικές αναζητήσεις του ήταν έντονες.  Δεν θα λυσμονήσω τις συζητήσεις μας περί  θανάτου, αναστάσεως και αιωνίου ζωής.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ανάβασή μας στην κορυφή του Αγίου Όρους Άθω.   Όταν τον είδα στο πιό ψηλό σημείο του βράχου να ατενίζει περήφανα τον ορίζοντα με διάπλατο χαμόγελο, έννοιωσα ότι η ψυχή του ήταν έτοιμη να φτερουγίσει για κάτι πολύ ανώτερο από αυτό που ζούσαμε.  Αυτή η εικόνα και αυτό το συναίσθημα ζωντάνεψαν μέσα μου όταν αντίκρυσα το λεβεντίσιο κορμί του να κείται νεκρό από τα άνανδρα πυρά του δολοφόνου λίγα χρόνια αργότερα.

Ο Άντης πέρασε γρήγορα από αυτή την πρόσκαιρη ζωή αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο, μιά μεγάλη πνευματική κληρονομιά και αμέτρητους φίλους.   Όπως αναφέρει ο σοφός Σολομών «Γήρας γαρ τίμον ού το πολυχρόνιον, ουδέ αριθμώ ετών μεμέτρηται».  Η ζωή του ήταν γεμάτη από δημιουργία και προσφορά.  Ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιωάννη Καποδίστρια δολοφονήθηκε άνανδρα παίρνοντας μαζί του τις ελπίδες πολλών ανθρώπων για ένα καλύτερο μέλλον.

Είμαι βέβαιος ότι όσοι είχαν την ευκαιρία να δουν τη λάμψη του Άντη, δεν θα την ξεχάσουν ποτέ.  Θα τη θυμούνται αιώνια.  Αιωνία του η μνήμη.

 

Οι προκλήσεις του 2018

Το 2018 δεν προβλέπεται να είναι καλύτερο από το 2017.

Η ανθρωπότητα αναμένεται να συνεχίσει την ξέφρενη δαιμονιώδη πορεία της προς την αυτοκαταστροφή προς επιβεβαίωση των προφητειών περί της συντέλειας του κόσμου.
Η ραγδαία αποστασιοποίηση του ανθρώπου από το Θεό σε συνδυασμό με την γεωμετρική πρόοδο της επιστήμης προβλέπεται να επιταχύνει την αποσύνθεση της ανθρώπινης προσωπικότητας ως εικόνα και ομοίωση Θεού και την μεταμόρφωσή της σε διαβολικό υποχείριο.

Ο καρπός του Αγίου Πνεύματος που κατά τον Απόστολο Παύλο είναι η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η καλοσύνη, η αγαθοσύνη, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια θα καταστούν ακόμη πιό δυσεύρετες.

Ο καρπός της αμαρτίας θα πολλαπλασιαστεί. Μίσος, λύπη, έχθρα, μνησικακία, κακία, πονηριά, απιστία, θυμός και ακράτεια θα πλεονάσουν. Ως αποτέλεσμα, θα συνεχίσουμε να βιώνουμε τις παρανοικές απειλές μεταξύ πυρινικών δυνάμεων, τις εχθροπραξίες μεταξύ κρατών, θρησκειών και αιρέσεων, τις εξτρεμιστικές ενέργειες φανατικών ομάδων, τις δολοφονικές ενέργειες ψυχοπαθών, την έξαρση στη χρήση ψυχοφαρμάκων, τη διάλυση οικογενειών, την αποκοινωνικοποίηση του ανθρώπου, τoυς συνεχιζόμενους λιμούς, την εντινόμενη φτωχοποίηση σημαντικού ποσοστού του πληθυσμού της γής, τη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια των λίγων, την κοινωνική ανισότητα, τη συνεχιζόμενη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος κτλ.

Ο Κυπριακός λαός θα συνεχίσει να ενδίδει στην λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης , παρόλα τα δυνατά αντισώματα που κληρονόμησε από τους προγόνους του. Το αρχαίο ελληνικό πνεύμα σε συνδυασμό με το ορθόδοξο χριστιανικό φρόνημα θα συνεχίσουν να εξασθενούν από τον ανελέητο βομβαρδισμό της πανίσχυρης παγκόσμιας διακυβέρνησης. Οι αντιστεκόμενοι θα λιγοστεύψουν και θα εξασθενήσουν περαιτέρω.

Το 2018 η πατρίδα μας θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολύ σοβαρές προκλήσεις.

Η σοβαρότατη πρόκληση θα είναι οι επικείμενες προεδρικές εκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον μας. Ο λαός έχει μπροστά του πολλούς υποψηφίους οι οποίοι κατατάσσονται σε 3 ομάδες. Η πρώτη ομάδα απαρτίζεται από τους Νίκο Αναστασιάδη και Σταύρο Μαλά οι οποίοι εκπροσωπούν τα 2 μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ. Τα κόμματα αυτά είναι εντολοδόχα της παγκόσμιας διακυβέρνησης η οποία στοχεύει στην διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της με ένα θνησιγενές, επισφαλές, ρατσιστικό, ομοσπονδιακό μόρφωμα, στην απομύζηση του θείου δώρου των υδρογονανθράκων και του λοιπού πλούτου, τη φτωχοποίηση του λαού, την ισοπέδωση της κοινωνίας και την χειραγώγηση του λαού. Η δεύτερη ομάδα απαρτίζεται από τους Νικόλα Παπαδόπουλο και Γιώργο Λιλλήκα που εκπροσωπούν τα μικρότερα κόμματα του παλαιοκομματικού διεφθαρμένου κατεστημένου, τα οποία όμως μάχονται να διαφοροποιηθούν από τα 2 μεγαλύτερα πρωτίστως στο εθνικό θέμα παρουσιαζόμενοι ως προασπιστές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τρίτη ομάδα περιλαμβάνει υποψηφίους με άκρως διαφοροποιημένες θέσεις στα ζωτικά θέματα, όλοι ανεξάρτητοι πλην του Χρίστου Χρίστου ο οποίος εκπροσωπεί το κοινοβουλευτικό κόμμα ΕΛΑΜ. Παρόλο που ο νικητής των εκλογών θα έχει καθοριστικό ρόλο στην διαχείριση των εξελίξεων, τα ποσοστά που θα αποκομίσουν οι 3 ομάδες θα διαδραμιτίσουν σημαντικό ρόλο στην πορεία των εξελίξεων.

Δεύτερη σε σοβαρότητα πρόκληση είναι η διαχείριση του ενεργειακού μας πλούτου. Το αποτέλεσμα των πολλών γεωτρήσεων που θα πραγματοποιηθούν στην Κυπριακή ΑΟΖ είναι η μία πτυχή της πρόκλησης. Η ασφάλειά τους μέσα από στρατηγικές συμμαχίες και τη δημιουργία ενός περιφερειακού συστήματος ασφάλειας είναι η δεύτερη πτυχή. Η τρίτη πτυχή είναι η νομοθέτηση ενός διαφανούς συστήματος χρηστής διαχείρισης προς όφελος όλων των Κυπρίων πολιτών.

Άλλες σημαντικές προκλήσεις είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς, η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, η εκπόνηση ενός νέου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης, η αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και η εφαρογή του συστήματος υγείας.

Υπέρτατη όμως πρόκληση αποτελεί η πνευματική αναγέννηση του λαού μας. Η επανεύρεση και αναζωογόνηση του ελληνορθόδοξου πνεύματος και της κυπριακής παράδοσης για αντίσταση στην καταστροφική λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και πανάκεια όλων των προβλημάτων μας.