Το θράσος της ΠΑΣΥΔΥ

Σε δηλώσεις στο Προεδρικό Μέγαρο μετά από συνάντηση με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ο ΓΓ της ΠΑΣΥΔΥ Γλαύκος Χατζηπέτρου ανέφερε ότι, οι αποκοπές που έγιναν την τελευταία τριετία, σε μισθούς, συντάξεις και ωφελήματα των δημοσίων υπαλλήλων υπολογίζονται σε 140 εκ. το μήνα, κάτι το οποίο κατά την άποψη της ΠΑΣΥΔΥ είναι παράνομο γι’ αυτό και προσέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο.   Συνεχίζοντας είπε ότι και αν ακόμη κριθεί από το ανώτατο δικαστήριο ότι τα ποσά που σωρευτικά ανέρχονται σε περίπου €5 δις περικόπηκαν νόμιμα, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος διόρθωσης ώστε να συνεισφέρουν όλοι και όχι μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Οι δηλώσεις του ΓΓ της ΠΑΣΥΔΥ κατέδειξαν με τον πιο εμφανή τρόπο ότι παρόλη την οικονομική τραγωδία που πέρασε και περνά η πατρίδα μας, δεν έχουμε βάλει μυαλό. Οι δηλώσεις του κ Χατζηπέτρου προκάλεσαν απογοήτευση και θυμό σε όσους πολίτες έχουν αίσθηση των πραγματικών δεδομένων της κυπριακής οικονομίας και επομένως γνωρίζουν ότι:

• Στις περίπου 80.000 συνανθρώπους μας που έχασαν την εργασία τους κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης δεν περιλαμβάνεται ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος.
• Οι μειώσεις στις απολαβές των ιδιωτικών υπαλλήλων κατά την περίοδο της κρίσης ήταν σημαντικά υψηλότερες από αυτές των δημοσίων υπαλλήλων.
• Οι μειώσεις στα ωφελήματα ευάλωτων ομάδων όπως των πολυτέκνων και μονογονικών οικογενειών ήταν αισθητά μεγαλύτερες από αυτές των δημοσίων υπαλλήλων.
• Οι όροι απασχόλησης στο δημόσιο τομέα συνεχίζουν μέχρι σήμερα να είναι προκλητικά καλύτερες από αυτές του ιδιωτικού τομέα.
• Οι διεθνείς στατιστικές καταδεικνύουν ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην Κύπρο είναι κατά πολύ υπέρμετρος σε σχέση με το μέγεθος της οικονομίας.
• Στις περίπου 235.000 συμπατριωτών μας που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχιας, ελάχιστοι προέρχονται από τις τάξεις των δημοσίων υπαλλήλων.
• Ένας από τους βασικούς λόγους που προκάλεσαν την οικονομική κρίση ήταν το ψηλό κόστος και η χαμηλή παραγωγικότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Παρόλη την οξεία οικονομική κρίση και το μνημόνιο με την ΤΡΟΙΚΑ, η ανταγωνιστικότητα της Κυπριακής οικονομίας συνεχίζει να φθίνει στην παγκόσμια κατάταξη, πρωτίστως λόγω του δημόσιου τομέα.  Στην ετήσια έκθεση αξιολόγησης των ανά το παγκόσμιο οικονομιών για την περίοδο 2015-2016, το World Economic Forum κατατάσσει την  Κυπριακή Οικονομία στην 65η θέση.  Ο αντίστοιχος δείκτης για την προηγούμενη χρονιά 2014-2015 κατέταξε την Κύπρο στην 58η θέση ενώ ότι το 2010-2011 η Κύπρος βρισκόταν στην 40η θέση
• Οι κύριοι υπεύθυνοι για το μέγεθος της διαφθοράς στην Κύπρο, η οποία απομυζά περίπου €900 εκ ετησίως από τους κύπριους πολίτες, είναι οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες συγκαλύπτουν τους ενόχους και δεν επιτελούν το ύψιστο χρέος τους για εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.
• Η κυπριακή οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, ανεξαρτήτως του θετικού ρυθμού ανάπτυξης που παρουσιάστηκε το 2015 και της εξόδου από το μνημόνιο. Οι πλείστοι δείκτες οικονομικής προόδου και κοινωνικής συνοχής συνεχίζουν να επιδεινώνονται.
• Οι πολυπόθητες διαρθρωτικές αλλαγές δεν έχουν γίνει παρά τις προεκλογικές διακηρύξεις και υποσχέσεις του Προέδρου Αναστασιάδη λόγω του πολιτικού κόστους που η ΠΑΣΥΔΥ και άλλοι συνδικαλιστικοί φορείς απειλούν να προκαλέσουν.

Οι προκλητικότατες δηλώσεις του ΓΓ της ΠΑΣΥΔΥ δεν θα είχαν γίνει αν στην πατρίδα μας επικρατούσε πραγματική δημοκρατία, αξιοκρατία, δικαιοσύνη και φιλοπατρία.  Δυστυχώς όμως, στην Κύπρο συνεχίζει να ανθεί η ολιγαρχία, οι πελατειακές σχέσεις, το ρουσφέτι, η διαφθορά, η διαπλοκή και η φιλαυτία.  Οι θρασύτατες δηλώσεις του κ Χατζηπέτρου είναι απόρροια της παραδοσιακής πρακτικής άλωσης του κράτους και χρησιμοποίησης των δημόσιων πόρων για εξυπηρέτηση κομματικών και προσωπικών συμφερόντων που εφαρμόζουν οι πολιτικοί δεινόσαυροι και οι διαπλεκόμενοί τους.

Ως γνωστό, έχουμε μπει σε προεκλογική περίοδο η οποία κατά κανόνα χρησιμοποιείται ως σκηνή για ρεσιτάλ πελατειακών σχέσεων από τους φημισμένους βιρτουόζους του διεφθαρμένου ολιγαρχικού πολιτικού κατεστημένου.   Η νυν κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες,  έχει ήδη ανοίξει την στρόφιγγα του δημόσιου ταμείου για εξαγορά ψήφων και έχει ξεκινήσει το απλόχερο αράδιασμα κούφιων δεσμεύσεων και υποσχέσεων.

Ευχόμαστε αυτή τη φορά ο Κυπριακός λαός να μην την ξαναπατήσει, να αρνηθεί την εξαγορά της συνείδησής του και να δώσει ένα χαστούκι στο διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο με την ψήφο του.

Το κύκνειον άσμα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας

Σε πρόσφατη κοινή συνέντευξή τους στην αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, οι ηγέτες των 2 κοινοτήτων Νίκος Αναστασιάδης και Μουσταφά Ακκιντζί δήλωσαν ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για επίτευξη ομοσπονδιακής λύσης στην Κύπρο.  Απόλυτα ταυτισμένος με αυτή τη θέση και ενεργώντας ως προάγγελός της , ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος προέβη σε παρόμοια δήλωση λίγες μέρες πριν.

Η κοινή διαπίστωση των κυρίων Αναστασιάδη,  Νεοφύτου και Ακκιντζί δεν ξένισε όσους την διάβασαν για 5 λόγους.  Πρώτον, επειδή οι κύριοι αυτοί αλλά και όλοι εμείς που παρακολουθούμε τα τεκταινόμενα γνωρίζουμε ότι οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται στον αναπνευστήρα, παρόλη την ωραιοποίηση που επιχειρεί ο εκπρόσωπος του ΓΓ του ΟΗΕ.  Δεύτερον, η κινδυνολογία της τελευταίας «ευκαιρίας» είναι παλιό κόλπο και ο λαός γνωρίζει ότι χρησιμοποιείται εκβιαστικά όποτε χρειαστεί.  Τρίτον, οι κύριοι αυτοί, οι διεθνείς καθοδηγητές τους αλλά και εμείς γνωρίζουμε ότι η ΔΔΟ ουδέποτε υπήρξε μία εφικτή λειτουργικά λύση αλλά ένας δούρειος ίππος που σχεδιάστηκε από την Τουρκία και την Αγγλία για να αλώσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να οδηγήσει στην διχοτόμηση.  Τέταρτον, οι προαναφερθέντες γνωρίζουν ότι υπάρχει σθεναρή αντίσταση στην υλοποίηση των σχεδίων τους από την Ρωσία, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και όχι μόνον, καθότι τα συμφέροντα των τελευταίων τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο δεν ευνοούν τον έλεγχο της Κύπρου από την Τουρκία.  Πέμπτον, οι προαναφερθέντες προσμετρούν την αντίσταση του λαού στη ΔΔΟ και αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει περίπτωση να καμφθεί από τούδε και εις το εξής εφόσον δεν κατέστη δυνατή η κάμψη της για 40 χρόνια και ιδιαίτερα τα τελευταία 8, παρόλη την καλά προσχεδιασμένη συνωμοτική εκστρατεία που προέβλεπε την αναρρίχηση στην εξουσία των κατάλληλων προσώπων, την οικονομική εξαθλίωση του λαού με το παράνομο, παράτυπο και αχρείαστο κούρεμα καταθέσεων, το σκανδαλώδες ξεπούλημα των εν Ελλάδι δραστηριοτήτων των Κυπριακών τραπεζών, την άλωση του συνεργατισμού,   την υφαρπαγή των υδρογονανθράκων, την υπόσκαψη  της κρατικής κυριαρχίας,  την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, την εξαθλίωση της δημόσιας υγείας, την διάβρωση της παιδείας, το διασυρμό της δικαιοσύνης, τη διάλυση των κυπριακών αερογραμμών, τον αποδεκατισμό της εθνικής φρουράς,  την εμπόδιση της ανάπτυξης, την συγκάλυψη και ενθάρρυνση της διαφθοράς, την αποδόμηση των θεσμών, την εμπλοκή διεθνών οργανισμών, την στρατολόγηση προσωπικοτήτων , την διάθεση πακτωλού χρημάτων για προικοδότηση μη κερδοσκοπικών οργανισμών, την εξαγορά συνειδήσεων και …….. την επίκληση αστρολόγων .

Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι το τι γίνεται μετά το «θάνατο» της ΔΔΟ.

Από πλευράς Τουρκίας, το όραμα και η στρατηγική της για την Κύπρο είναι γνωστή εδώ και 5 δεκαετίες και δεν προβλέπεται να αλλάξει.  Αποσκοπεί στην προσάρτηση και έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Οι τακτικοί ελιγμοί της θα εξαρτηθούν από τις εξελίξεις στα άλλα μεγάλα μέτωπα που έχει ανοίξει με τους γείτονες της, πρωτίστως την Ρωσία, την Συρία και τους Κούρδους.  Περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης στην περιοχή πιθανόν να την εξαναγκάσει να εστιάσει την προσοχή και τις δυνάμεις της στα προβλήματα εκείνα και να αναδιπλωθεί στο θέμα της Κύπρου.

Από δικής μας πλευράς, επιβάλλεται άμεση αναθεώρηση στρατηγικής, αφού τα γεωπολιτικά δεδομένα έχουν αλλάξει άρδειν τα τελευταία 40 χρόνια και τους τελευταίους μήνες αλλάζουν με πρωτοφανή ταχύτητα.   Το κλειδί της λύσης δεν βρίσκεται πλέον στην Άγκυρα αλλά αλλού.  Για να το βρούμε, θα πρέπει να αλλάξουμε μυαλό.  Θα πρέπει να ξεφύγουμε από τον κλοιό της ρατσιστικής και άνευ προηγουμένου Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο.  Ένα ενιαίο, κυρίαρχο, ελεύθερο, προηγμένο δημοκρατικά κράτος όπου όλοι οι νόμιμοι κάτοικοι να απολαύουν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των βασικών ελευθεριών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε συνθήκες ασφάλειας, κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας.  Για να γίνει αυτό, ο Κυπριακός λαός πρέπει να ξυπνήσει.  Πρέπει να ανασκουμπωθεί.  Πρέπει να ενεργοποιήσει το αγωνιστικό του φρόνημα.  Πρέπει να συντρίψει με τη δύναμη της ψήφου του το διεφθαρμένο ολιγαρχικό πολιτικό κατεστημένο που ευθύνεται για την άθλια κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει και να αναδείξει νέους πολιτικούς, έντιμους, φιλοπάτριδες, ικανούς, απαγκιστρωμένους από ιδεολογικές αντιλήψεις, πελατειακή νοοτροπία, κομματικές εξαρτήσεις και ξένες εξαρτήσεις.

Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές αποτελούν χρυσή ευκαιρία για να ανατείλει επιτέλους ο ήλιος της δικαιοσύνης στην πατρίδα μας.  Αυτή τη φορά υπάρχει ξεκάθαρη επιλογή.

Άγει δε προς φως την αλήθειαν χρόνος

Χρειάστηκαν 3 ολόκληρα χρόνια για να ομολογήσει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αυτό που όσοι είχαν την στοιχειώδη λογική και ενημέρωση γνώριζαν έκτοτε και που εδώ και καιρό είναι ευρέως γνωστό και αδιάσειστα τεκμηριωμένο ότι το κούρεμα καταθέσεων ήταν προαποφασισμένο.

Τα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας μαρτυρούν ότι δεν ήταν μόνο το κούρεμα καταθέσεων που ήταν προαποφασισμένο αλλά και το ξεπούλημα των εν Ελλάδι δραστηριοτήτων των Κυπριακών τραπεζών το οποίο έδωσε την χαριστική βολή στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα και ταυτόχρονα δώρισε κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ στην Τράπεζα Πειραιώς και στους συνεργάτες της στην Κύπρο, στην Ελλάδα και αλλού.  Αυτό δεν το έχει ακόμη ομολογήσει ο Πρόεδρος αλλά θα επιβεβαιωθεί είτε μέσω των ερευνών για την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας εφόσον και όταν αυτές προχωρήσουν, είτε από τον χρόνο που πάντοτε φωτίζει την αλήθεια.

Ένα πολύ σοβαρό ερώτημα που δεν έχει ακόμη απαντηθεί τεκμηριωμένα είναι αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης γνώριζε τις προειλημμένες αποφάσεις για διάλυση του τραπεζικού συστήματος. και  καταστροφή της κυπριακής οικονομίας πριν την εκλογή του.   Οι ενδείξεις είναι ότι το γνώριζε, εξού και φρόντισε να φυγαδευτούν οι καταθέσεις των πελατών και συγγενών του στο εξωτερικό.  Οι στενότατες σχέσεις του με την κυρία Μέρκελ και το συνάφι της δεν μπορεί να μην του επέτρεψαν να γνωρίζει .  Αν όντως γνώριζε, τότε  οι ευθύνες του είναι βαρύτατες.  Πέραν του ότι εξαπάτησε το λαό προεκλογικά με τις ψευδείς δεσμεύσεις του, δεν ενήργησε για να αποτρέψει τις καταστροφικές αποφάσεις των ξένων.

3 χρόνια μετά τις παράνομες, παράτυπες, συνωμοτικές και καταστροφικές αποφάσεις του Eurogroup και της Τρόικας αποκαλύπτεται ξεκάθαρα η αλήθεια για τους λόγους  που τις προκάλεσαν, παρόλο που οι επίσημες έρευνες δεν έχουν προχωρήσει όπως θα έπρεπε.  Οι ξένοι συνωμότες  απέβλεπαν στην εξαθλίωση, στην ταπείνωση, στον εξευτελισμό και στην απόγνωση του Κυπριακού λαού ώστε να συναινέσει στα σχέδιά τους για υφαρπαγή του φυσικού πλούτου και παράδοση της Κύπρου στις ορέξεις της Τουρκίας.   Συνεργό σε αυτή την προσπάθεια βρήκαν τον πρώην Πρόεδρο Χριστόφια, τον νυν Πρόεδρο Αναστασιάδη και τα μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ που ανέμεναν αγωνιωδώς την ρεβάνς του 2004 και την δικαίωση της αποτυχημένης ενδοτικής στρατηγικής τους των τελευταίων 40 χρόνων.  Χρησιμοποιώντας κυρίως αυτούς αλλά και το λοιπό πολιτικό κατεστημένο, έκαναν το παν τα τελευταία 3 χρόνια για να κάμψουν την αντίσταση του κυπριακού λαού.  Υπέσκαψαν την κρατική κυριαρχία, αναβάθμησαν το ψευδοκράτος, εξαθλίωσαν την δημόσια υγεία,  διάβρωσαν την παιδεία, διέσυραν την δικαιοσύνη, διέλυσαν τις Κυπριακές αερογραμμές, αποδεκάτισαν την εθνική φρουρά,  εμπόδισαν την ανάπτυξη, συγκάλυψαν την διαφθορά, αποδόμησαν τους θεσμούς,  πρόσφεραν γελοία οικονομικά επιχειρήματα, στρατολόγησαν διεθνείς οργανισμούς και προσωπικότητες , ίδρυσαν και προικοδότησαν γενναιόδωρα μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, επικαλέστηκαν αστρολόγους και εξαγόρασαν συνειδήσεις.  Ο Θεός όμως φρόντισε να μην τα καταφέρουν και να ξεμείνουν από χρόνο αφού οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές τους πρόλαβαν.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει αναλώσει τα πρώτα 3 χρόνια της θητείας του παίζοντας με την νοημοσύνη του λαού, παραποιώντας και παραπλανώντας , διασύροντας ακόμη περισσότερο το θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας από ότι τον εξευτέλισε ο προκάτοχός του.   Ο Πρόεδρος οφείλει να βρει την δύναμη να περισώσει ότι έχει απομείνει από την αξιοπιστία του, αν μη τι άλλο για χάρη της υπόστασης του αξιώματος που κατέχει.

Ο λαός από την πλευρά του οφείλει με τη δύναμη της ψήφου του στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές να τσακίσει μια και καλά το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο στέλνοντας άλλους στο σπίτι τους και άλλους στη δικαιοσύνη.